top of page
Foto van schrijverRuurd Mosterd

Wat een jaar

Mijn verhaal delen tijdens een sessie met ex verslaafden. Een verbindende kwetsbare reis.


Deze tijd vereist vertraging. Het harde werken is gedaan. Ik hoef even niet zoveel meer is het zinnetje die ik mijzelf zeg. Poeh, dat is dan toch nog best lastig. Doorgaan zit in mijn aard...


Dit jaar stond voor mij in het teken van bouwen met mijn onderneming 'Vaaren'. Samen bouwen aan mooie avonturen die goed zijn voor het welzijn van de moderne mens. Die mooie dingen zijn gebeurd. Dankzij hard werken, een solide thuisbasis en een mooi fijn Vaaren team.


Ik heb vele fijne watertrainingen gegeven in de zee aan enthousiaste watermensen, mooie buitencoachsessies gefaciliteerd en vele events en clinics verzorgd. Vele dromen werden werkelijkheid. Mensen samen brengen in de natuur, buitenspelen en inspireren.


Een van de hoogtepunten van het afgelopen jaar was de Vaaren zeiltrip naar Terschelling. Een avontuur die in teken stond van flowen en buiten zijn.


Een ander gaaf moment was in de bossen van Mimizan waar ik mijn persoonlijke verhaal vertelde aan 65 pubers. Kwetsbaarheid wordt langzaamaan mijn kracht. Het was stil, iedereen had aandacht voor mijn verhaal over stress en flow.


Ik heb veel gegeven, veel geleerd. De balans tussen werk, gezin, vrienden/familie en eigen tijd stond weleens onder druk. Ik ben mijzelf tegengekomen in de disbalans die er ook was. Die resulteerde in een donkere kant die in mij naar boven kwam...


De buitenwereld is altijd een spiegel van de binnenwereld. Ondernemen is ergens voorwaarts leven, verder gaan, doorgaan, in die buitenwereld. Dat is ook erg vet. Maar er zit een keerzijde aan als je doorschiet. Ik schoot 'onbewust' door, vanuit de oeroude mindset 'schaarste' (er is overvloed, jawel!) en onbrengstheid.


Wat zorgt dan voor de disbalans? Wat is die donkere kant?


Ik vergat mijzelf bij tijd en wijle, ik vergat mijn binnenwereld. Wat voel ik? Wat wil ik? Wat heb ik nodig? De disbalans was voelbaar in minder energie hebben, vaker in mijn hoofd zitten en snel getriggerd worden.


De donkere kant werd voelbaar in boosheid. Ik kon sneller geagiteerd reageren. Ik was soms meer aan het pleasen, meer aan het aanpassen. Hierdoor raakte ik de verbinding wat kwijt met mijn core. Een proces die zich pas achteraf, in het achteraf, presenteerden.


In de afgelopen weken was er meer tijd om te reflecteren, los te laten en op te laden. Het was nodig. Even niet zo veel...


Ik gun mijzelf nu iets meer eigen tijd. Dat voelt het beste, als ik luister naar mijn hart. 2024 wordt een jaar om die balans beter te bewaken. En om mijn hart meer te laten spreken. Kwetsbaarheid is mijn kracht. Yes, vrijheid! Daar mag ik meer op inzetten in coachsessies, lezingen en clinics.


Mijn dank gaat uit naar mijn lieve vriendin , mijn twee boys, het Vaaren team, familie en vrienden. En last but not least, de watergemeenschap.


En altijd in mijn hart reizen vijf jongens mee die 3,5 jaar geleden overleden zijn in onze Noordzee. ♾️ Van die club maak ik deel uit, de vis die het droge wist te halen.



Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page